Verslag uitwisseling

De uitwisseling met Rusland

Ook bekend als 'De Ruslandreis'

Onze school, het gymnasium Camphusianum, organiseert ieder jaar een uitwisselingsproject, internationalisering genaamd. Hierbij gaan leerlingen voor één of twee weken naar Moskou in Rusland, Istanbul in Turkije, Berlijn in Duitsland of naar Deerfield in de Verenigde Staten. Omdat dit mij wel leuk leek meldde ik mij aan voor de uitwisseling met jongeren uit Moskou en ik werd tot mijn blijdschap aangenomen.

De reis
Nadat mijn uitwisselingsstudent contact met mij had opgenomen via WhatsApp, stelden we elkaar vragen over hoe het leven eraan toe ging waar wij woonden. Dit bleek niet erg verschillend te zijn, maar Vlad, zoals hij heette, raadde me wel aan warme kleren mee te nemen.
De morgen van het vertrek stond ik erg vroeg op, omdat we vroeg voor de school moesten verzamelen. Vanaf school namen we de bus naar schiphol, waar we even moesten wachten totdat we konden inchecken. Na meer wachten zaten we uiteindelijk op het vliegtuig naar Tallinn, vanaf Tallinn namen we het vliegtuig naar Moskou, waar we werden opgehaald met een iets te klein busje en naar de school van onze uitwisselingsstudenten gebracht. Bij de school ontmoetten we onze studenten, die wij 'onze Russen' noemden.

De familie
Vlad zei dat we naar het appartement van zijn oom en tante gingen om daar mijn spullen neer te zetten, waarna we naar het appartement van zijn gezin zouden gaan. Beide appartementen waren best klein in vergelijking met de huizen hier in Nederland, maar maakten zeker geen arme indruk. Vlad's gezin bestond uit zijn vader, zijn moeder, een jonger broertje en een jonger zusje. Hoewel ik niet veel contact met hen had omdat zij geen Engels spraken, was de moeder erg aardig, ze vroeg de hele tijd met gebaren of ik iets wilde eten of drinken en was zelfs bezorgd dat ik niet genoeg vitaminen binnenkreeg! Het broertje was jonger dan het zusje en wilde de hele tijd aandacht, het zusje was wat meer verlegen en die zag ik niet veel. De vader was vaak aan het werk en daar had ik dus al helemaal weinig contact mee.

Activiteiten
De dagen daarna bezochten we met de Nederlanders en hun Russen veel, vooral culturele dingen. Zo zijn we bijvoorbeeld naar Pereslavl-Zalessky, de plek waar Peter de Grote de bouw aan zijn vloot begon, een museum over de recente geschiedenis van Rusland en zelfs naar een dansvoorstelling geweest. Tussendoor hebben we natuurlijk bij onze gastgezinnen geslapen en gegeten, soms hebben we geluncht op school. Ook hebben we presentaties gegeven over hoe het is in Nederland, wie wij zijn en ook een presentatie over de Nederlandse film. We hebben ook samen met de Russen gewerkt aan presentaties over de verschillen en overeenkomsten tussen Rusland en Nederland op verschillende gebieden. Behalve op politiek gebied komen Nederland en Rusland verrassend veel overeen. Naast dit alles kregen we ook op de laatste dag optredens van leerlingen van de school, vooral dans en zang. Dit was best goed, hoewel het jammer was dat de microfoon erg slecht was en de geluidsman soms fouten maakte, waardoor bij sommige dansen de muziek slecht hoorbaar was.

Aan al het goede komt een eind
De groep Russen was erg aardig, we gingen met elkaar om als vrienden die elkaar veel langer dan een paar dagen kenden. Ook leerde ik de Nederlanders die mee waren beter kennen, ik kende hen namelijk nog bijna helemaal niet voor de uitwisseling. Hierdoor vind ik het erg jammer dat we na 9 dagen alweer terug moesten. Gelukkig zien we de Russen weer in april, als ze naar Nederland komen.

Reactie op een forum (opdracht 1 klas 4)

Ik ben het helemaal niet eens met wat Martin Slagter hier beweert. Ook al is het waar dat andere media tijd wegnemen van de tijd die jongeren besteden aan het lezen van het gedrukte woord, veel van wat hij hier zegt komt niet overtuigend op mij over.
Om een voorbeeld te geven: de dingen die hij zegt 'leuk' te zijn worden onder leerlingen gezien als de meest gehate dingen, omdat een leerling meestal wil vermijden dat alle aandacht op hem/haar gericht is.
Ook klopt het niet dat er weinig aandacht aan lezen wordt besteed. Van iedere leerling (ook in het vmbo!) wordt namelijk verwacht dat deze een aantal literaire boeken leest, anders krijgt deze geen diploma.
En als er les wordt gegeven door non-neerlandici is dit geen fout in het systeem, zoals de schrijver beweert, maar een fout in de uitvoering door de school, die daarop aangekeken moet worden.
Overigens wordt hier, op de school waarop ik les krijg, veel aandacht besteed aan schrijfvaardigheid en grammatica. En wij leerlingen lezen soms vrijwillig zeer complexe dingen op het internet, wat hier wordt afgedaan als een minder medium.

Klachtenbrief schaatsen

 Sjoerd Weide

Jhr. mr. A.F. Savornin Lohmanstraat 3

4207 NW Gorinchem

M. Woudstra

Oude Gracht 31

2011 GL Haarlem

21 november 2012, Gorinchem

Betreft: Aankoop schaatsen

Geachte heer Woudstra,

Ik heb op de 14e november een paar schaatsen bij uw buitensportzaak in Haarlem aangeschaft. Tot mijn grote spijt ben ik niet tevreden over het product, noch de geleverde service.

In oktober heb ik bij uw vestiging in Haarlem een paar schaatsen besteld en ik had geluk: ze waren in de aanbieding! Maar toen ik dit paar bij de desbetreffende winkel wilde ophalen in november, was men dit domweg vergeten te bestellen!

Aangezien ik toch echt een paar schaatsen nodig had, besloot ik een ander, vergelijkbaar paar aan te schaffen. Maar hoewel dit model dezelfde prijs had, wilde men mij geen korting geven, omdat die alleen in oktober gold. Ik besloot ze toch maar te kopen, ik had ze immers nodig.

Maar toen ik drie dagen later aan de eerste training wilde deelnemen, trok ik de veterbevestiging van mijn linkerschaats kapot. Nu deed ik dit niet overdreven voorzichtig, maar ik moet toch op zijn minst in staat kunnen kunnen zijn mijn veters normaal te strikken?

Nadat dit alles was gebeurd, ging ik terug naar de winkel om verhaal te halen. Hier werd aardig aangeboden de schaatsen te repareren, hetgeen ongeveer anderhalve maand zou kosten. Ik nam hier geen genoegen mee, aangezien dit zou betekenen dat ik de eerste helft van het natuurijsschaats-seizoen zou missen en dus eiste ik mijn geld terug. Dit werd mij geweigerd, in plaats daarvan heb ik een tegoedbon gekregen die ik binnen twee maanden moest besteden.

Omdat ik haast had en nog een andere afspraak had, heb ik het destijds daarbij gelaten. Maar nu blijkt dat de eerste helft ook de beste helft van het schaatsseizoen zal zijn, heb ik toch maar besloten deze brief te schrijven.

Ik ben niet tevreden over de geleverde service, daarom zou ik graag alsnog mijn geld terug willen. Maar als dit niet mogelijk is zou ik graag zo snel mogelijk een vervangend paar schaatsen ontvangen. Ik ben bereid dit op te halen en uiteraard ben ik bereid de tegoedbon terug te geven. Als hier niet op gereageerd wordt of er geen redelijke schikking wordt getroffen zal ik naar een hogere instantie stappen.

Hoogachtend,

Sjoerd Weide

De 'Simpel'weg domme papegaai

De 'Simpel'weg domme papegaai

Reclame een bron van algehele irritatie

Reclame is overal, op tv, op borden langs de weg, langs de sportvelden, in tijdschriften en op het internet. Maar is dit iets goeds?

Irritant

Reclame is meestal erg irritant, vooral als het ervoor zorgt dat je wordt gehinderd in wat je doet. Dit gebeurt vooral als je tv zit te kijken. Het feit dat je op een spannend moment uit de spanning wordt gehaald en met de vraag zit wat er nu gaat gebeuren, is op zich al irritant, maar de reclames die dan komen zijn ook zeer irriterend. Neem bijvoorbeeld de reclames van 'Simpel', de hele reclame bestaat uit een filmpje van een papegaai waar de stem van een mens is onder gezet en die niks zinnigs zegt, vervolgens wordt je ook nog 

Een fragment uit een reclame van Durex

eens verondersteld om het verband tussen dat en een belabonnement te leggen. Het lijkt alsof dit soort reclames als enige nut het aanzetten tot zappen zijn en niet eens om je te informeren. Ook kan het erg genânte situaties opleveren als je als gezin iets leuks zit te kijken en er opeens een reclame over condooms of maandverband verschijnt en je aan je 7 jaar jonge broertje moet uitleggen wat dat nou weer zijn en waarom iedereen zo blij wordt als ze het gebruiken.

Slechte kwaliteit

Ook lijkt dit alles wat reclame op tv doet, het bezorgt meer ergs. Aangezien reclame de enige bron van inkomsten van commerciële zenders is en ze reclame-uitzendtijd duurder kunnen verkopen op momenten met meer kijkers, dit zorgt ervoor dat buiten Nederland 1, 2 en 3 alleen populaire programma's worden uitgezonden. Dat lijkt op het eerste gezicht juist goed, maar daardoor is er op elke zender hetzelfde te zien, denk maar aan de talentenjachten als X-factor, The Voice of Popstars, wat eigenlijk allemaal rip-offs zijn van Idols, of al de CSI, NCIS achtige programma's met een groepje mensen dat een misdaad (of een ziekte) moet oplossen, waarbij de baas mysterieus en een beetje getikt is. Hierdoor is er niks te vinden voor de mensen die dit niks vinden of dit gewoonweg zat zijn.

Naast tv

Maar tv is natuurlijk niet de enige plek waar reclame voorkomt, ook langs de weg op enorme borden. Dit is niet alleen irritant, maar ook gevaarlijk. De borden kunnen de weggebruikers erg afleiden, vooral als ze het meest kleurrijke ding in het zicht zijn trekken ze veel aandacht. Ook is er een ernstige discussie geweest over het plaatsen van vrouwen in ondergoed langs de weg. Door deze borden zijn veel streng gelovige mensen geschokt geraakt aangezien ze het gewoonweg niet meer konden negeren, behalve dat het natuurlijk nog meer afleidt.

Is er ook iets positiefs?

In tegenstelling tot het beeld dat ik tot nu toe geschetst heb, heeft reclame ook zijn positieve kanten. Dingen die anders betaald zouden zijn, omdat er simpelweg op geen andere manier geld aan te verdienen zou zijn (en dus de moeite van het maken niet waard zou zou zijn). Denk aan dingen als apps, youtube de meeste sites en zo'n beetje alle tv-zenders! Dat zou allemaal niet mogelijk zijn zonder reclame.

Dus ook al is reclame erg irritant en zorgt het niet bepaald voor goede kwaliteit tv, het is wel nodig om te zorgen dat leuke dingen niet verdwijnen. Dus denk de volgende keer dat je je aan een reclame irriteert maar gewoon: 'Ach het werd toch tijd voor een plaspauze.'

Nieuwsbericht kertmarkt

Een toch iets andere kerstmarkt dan gewoonlijk

De jaarlijkse kerstmarkt is vervangen voor een kerstkermis

Gorinchem 9 januari – Dit jaar organiseerde de GDC een zeer succesvolle kerstkermis in plaats van een kerstmarkt, met veel verschillende activiteiten.

In de voorgaande jaren organiseerde de Goede Doelen Commissie de o zo beroemde kerstmarkt. Een markt waar vooral eten verkocht werd en waar je onder schooltijd even naartoe kon. Maar dit liep niet zo heel goed en daarom besloot de GDC dat het anders moest.

Dit jaar hingen een paar dagen voor de kerstmarkt posters over de kerst..kermis? Er hingen posters over een levende fruitmachine, een orakel, dansen, hoola-hoopen, eten enzovoorts. En op 20 december was het er: de gloednieuwe kerstkermis!

Veel diversiteit

Er waren, zoals belooft bij de posters, veel activiteiten en uiteraard veel lekkers, allemaal verzorgt door de leraren. De “levende fruitmachine” was drie leraressen van de Engels sectie die een bak met een aantal soorten fruit voor zich hadden staan. Je gooide een euro in een bakje, drukte twee keer op een bel en ze pakten alle drie een stuk fruit. Als ze drie dezelfde pakten mocht je een prijs pakken.

Wat ook door een lerares van de Engels sectie was bedacht (mevrouw Dean) was pijltjes gooien op ballonnen, als je een ballon raakte mocht je een kaartje uit een sok pakken en dat was dan je “prijs”.

Die prijs varieerde van dat mevrouw Dean haar pantoffels naar school aan moest of dat ze koekjes voor je hele klas moest bakken tot dat je een lunch met haar moest doorbrengen of voor een dag haar bodyguard moest zijn.

Serious Request

Zo waren er nog veel meer activiteiten, de meesten voor 1 euro per keer of per vraag. Dit werd allemaal gedaan om geld in te zamelen voor het goede doel, in dit geval serious request. Er werd meer dan 4275,15 euro opgehaald en het is persoonlijk afgeleverd door de leden van de GDC. In totaal is er 12.251.667,- euro opgehaald voor serious request en dat is dit jaar aan het rode kruis gegeven om babysterfte tegen te gaan.