Daft Punk is terug!
Daft Punks nieuwe album 'Random
Access Memories' is een grote hit
Daft Punk is
weer helemaal terug! Hun eerste echte album sinds 2007 ‘Random Access Memories’
is volgens velen hun beste album ooit en hier is alle reden voor.
Daft Punk is een Frans duo bestaande uit de 39-jarige Thomas Bangalter
en de tevens 39-jarige Guy-Manuel de Homem-Christo. Bangalter en Homem-Christo ontmoetten
elkaar op school en besloten in 1992 samen met Laurent Brancowitz een band
genaamd Darlin’ op te richten. Helaas kregen ze negatieve recensies en werd het
een flop. Brancowitz verliet de groep en ging bij de band Phoenix en de twee
overgebleven leden vormden een duo genaamd Daft Punk, naar een recensie in waarin
Darlin’s stijl beschreven werd als ‘daft punk’ wat zoveel betekend als vreemde
punk.
| Random Access Memories |
De naam van
het album komt van een onderdeel van een computer het RAM-geheugen (waarin RAM
staat voor Random Access Memories). Dit is een verwijzing naar de elektronische
sound die Daft Punk maakt en hun gebruik van computers bij het creëren van het
album, hoewel het gebruik van computers in dit album beperkt bleef tot
drumcomputers, synthesizers en vocorders (een vorm van stembewerking). Daft
Punk heeft samengewerkt met vele artiesten voor dit album (Giorgio Moroder,
Panda Bear, Julian Casablancas, Todd Edwards, DJ Falcon, Chilly Gonzales, Nile
Rodgers, Paul Williams en Pharrell Williams) wat heeft gezorgd
heeft voor een zeer gevarieerde stijl, in tegenstelling tot de house feel van
vorige albums. De stijl varieert namelijk van disco (Lose Yourself to Dance)
tot rustigere muziek die je in geen geval dansmuziek kan noemen (Motherboard).
Dit zorgt voor een album met voor ieder wat wils, maar voor de liefhebber van
één stijl kan dit een probleem opleveren aangezien hij niet alles op het album leuk
zal vinden als hij één lied leuk vindt. Maar ondanks deze verandering in stijl
is het door de bewerking van de stemmen en de beat nog steeds duidelijk Daft
Punk.
De opbouw
van het album is erg goed gedaan, met name de keus van het eerste lied, wat
echt klinkt als een begin van iets dat komen gaat, en het laatste lied wat echt
klinkt alsof het ook echt afgelopen hoort te zijn. Maar ook de rest waarbij het
van een serie rustigere naar snellere en dan weer via een overgang in een lied
naar rustigere liedjes gaat is erg goed gedaan en klopt gewoon.
Nog iets wat
ik wil aankaarten, is het feit dat ik normaal gesproken een hekel heb aan
liedjes die aan het einde een ‘loop’ van een stukje uit het lied hebben die
langzaam zachter wordt en het lied beëindigen. Dit vind ik een slap excuus om
geen normaal einde aan je lied toe te voegen. Maar ik had pas door dat Daft
Punk dit ook op RAM deed toen ik op de eindes van de liedjes ging letten. En
ter verduidelijking: dat is nadat ik het volledige album minstens tien keer heb
gedraaid.
Daft Punk
heeft met Random Access Memories een nieuwe era in hun muziek ingeluid en
hoewel dit album anders is dan wat ik had verwacht toen ik hoorde dat Daft Punk
een nieuw album had, is er helemaal niks mis mee. In tegenstelling juist, Daft
Punk heeft met een gevarieerd album met goede opbouw veel welverdiende en
positieve aandacht gekregen. Omdat Daft Punk ervoor heeft gezorgd dat ik weer
van hun ben gaan houden geef ik het album een 9/10!