Recensie

Daft Punk is terug!

Daft Punks nieuwe album 'Random Access Memories' is een grote hit

Daft Punk is weer helemaal terug! Hun eerste echte album sinds 2007 ‘Random Access Memories’ is volgens velen hun beste album ooit en hier is alle reden voor.

Daft Punk

Daft Punk is een Frans duo bestaande uit de 39-jarige Thomas Bangalter en de tevens 39-jarige Guy-Manuel de Homem-Christo. Bangalter en Homem-Christo ontmoetten elkaar op school en besloten in 1992 samen met Laurent Brancowitz een band genaamd Darlin’ op te richten. Helaas kregen ze negatieve recensies en werd het een flop. Brancowitz verliet de groep en ging bij de band Phoenix en de twee overgebleven leden vormden een duo genaamd Daft Punk, naar een recensie in waarin Darlin’s stijl beschreven werd als ‘daft punk’ wat zoveel betekend als vreemde punk.

Random Access Memories

Random Access Memories

De naam van het album komt van een onderdeel van een computer het RAM-geheugen (waarin RAM staat voor Random Access Memories). Dit is een verwijzing naar de elektronische sound die Daft Punk maakt en hun gebruik van computers bij het creëren van het album, hoewel het gebruik van computers in dit album beperkt bleef tot drumcomputers, synthesizers en vocorders (een vorm van stembewerking). Daft Punk heeft samengewerkt met vele artiesten voor dit album (Giorgio Moroder, Panda Bear, Julian Casablancas, Todd Edwards, DJ Falcon, Chilly Gonzales, Nile Rodgers, Paul Williams en Pharrell Williams) wat heeft gezorgd heeft voor een zeer gevarieerde stijl, in tegenstelling tot de house feel van vorige albums. De stijl varieert namelijk van disco (Lose Yourself to Dance) tot rustigere muziek die je in geen geval dansmuziek kan noemen (Motherboard). Dit zorgt voor een album met voor ieder wat wils, maar voor de liefhebber van één stijl kan dit een probleem opleveren aangezien hij niet alles op het album leuk zal vinden als hij één lied leuk vindt. Maar ondanks deze verandering in stijl is het door de bewerking van de stemmen en de beat nog steeds duidelijk Daft Punk.

De opbouw van het album is erg goed gedaan, met name de keus van het eerste lied, wat echt klinkt als een begin van iets dat komen gaat, en het laatste lied wat echt klinkt alsof het ook echt afgelopen hoort te zijn. Maar ook de rest waarbij het van een serie rustigere naar snellere en dan weer via een overgang in een lied naar rustigere liedjes gaat is erg goed gedaan en klopt gewoon.

Nog iets wat ik wil aankaarten, is het feit dat ik normaal gesproken een hekel heb aan liedjes die aan het einde een ‘loop’ van een stukje uit het lied hebben die langzaam zachter wordt en het lied beëindigen. Dit vind ik een slap excuus om geen normaal einde aan je lied toe te voegen. Maar ik had pas door dat Daft Punk dit ook op RAM deed toen ik op de eindes van de liedjes ging letten. En ter verduidelijking: dat is nadat ik het volledige album minstens tien keer heb gedraaid.

Het oordeel

Daft Punk heeft met Random Access Memories een nieuwe era in hun muziek ingeluid en hoewel dit album anders is dan wat ik had verwacht toen ik hoorde dat Daft Punk een nieuw album had, is er helemaal niks mis mee. In tegenstelling juist, Daft Punk heeft met een gevarieerd album met goede opbouw veel welverdiende en positieve aandacht gekregen. Omdat Daft Punk ervoor heeft gezorgd dat ik weer van hun ben gaan houden geef ik het album een 9/10!